تجربه زندگی زنان پس از طلاق: یک مطالعه کیفی

مقدمه: در کنار بسیاری از عوامل خوشایند و ناخوشایند زندگی زنان، طلاق حادثه ایی مهم و سهمگین در زندگی زن محسوب می شود که پیامدهای فردی و اجتماعی زیادی در زندگی آنان به همراه دارد و شناخت این تجارب نقش مهمی در هدایت کادر درمانی در جهت برنامه ریزی برای حمایت مؤثرتر از زنان مطلقه خواهد داشت. لذا، این مطالعه کیفی با هدف درک تجارب زنان پس از طلاق انجام شد. روش کار: این مطالعه تحقیق کیفی و از نوع پدیدارشناسی توصیفی می باشد. روش جمع آوری اطلاعات در این مطالعه، مصاحبه نیمه سازمان یافته با 10 شرکت کننده زن با تجربه طلاق از مناطقی از شهر تهران بود. اطلاعات استخراج شده از مصاحبه ها با استفاده روش تجزیه و تحلیل کلایزی تحلیل شد. یافته ها: سه مفهوم اصلی شامل زندگی در چتری از آسیب پذیری، استیگمای مطلقه شدن، سپرهای مقابله با آسیب پذیری، از تجارب مشارکت کنندگان مطالعه استخراج شد. نتیجه گیری: تجربه طلاق در زنان به معنای قرارگیری در چتری از آسیب پذیری های فردی، اجتماعی و بروز پیامدهای مختلفی است که آنان را به بهره گیری از مکانیسم های حفاظتی همانند مذهب، پنهان کاری و تلاش برای سازگاری با شرایط جدید و کاهش آسیب های روانی، اجتماعی و جنسی سوق می دهد. لذا این مسئله، نیاز به درک حمایت های همه جانبه آنان را نشان می دهد. این یافته ها، دید جدیدی به گروه بهداشتی و جامعه برای درک واقعی مشکلات زنان مطلقه در دنیای امروزی می دهد.